Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
anma — «Anmaq»dan f. is. Anma mərasimi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəhmət — is. <ər.> klas. 1. Yazığı gəlmə, rəhm etmə, mərhəmət. 2. məc. Nemət, bərəkət mənasında. Alqış sənə, ey zəhmət; Dünyaya saçan rəhmət; Sənsən bu əməklərlə. A. Ş.. 3. məc. Dindarların etiqadına görə, Allahın mərhəmətinin təzahürü olaraq yağan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatırlamaq — f. Yada salmaq, xatirinə gətirmək, yad etmək, anmaq. <Student> birdən birə ev sahiblərinin qonaq otağında bir dolab kitab olduğunu xatırladı. Ç.. Kim məni xatırlasa; Çıxaraq sahillərə; Mavi Xəzərə baxsın. N. Xəzri. Azad öz uşaqlıq illərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatir — is. <ər.> 1. İnsanın keçmişdə olmuş bir şeyi yadda saxlama qabiliyyəti; yaddaş, zehin. O əhvalat indi də xatirimdədir. – Xatirində varmı boranlı çağlar? Bürümüşdü bizi zalım qaçaqlar. M. Müş.. Xatirə düşmək (gəlmək) – yada düşmək, hafizədə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yad — 1. sif. 1. Qohum olmayan, qohumluq və ya yaxınlıq əlaqələri ilə bağlı olmayan; özgə, kənar. Yad uşaqlar. Özünü yad adam kimi hiss etmək. – Bir gün kişi diqqət eləyib görür ki, övrəti gündüzlər ayağına corab geymir, . . yad kişilərin də yanında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zikr — <ər.> köhn. 1. Anma, yad etmə, xatirə gətirmə, xatırlama, adını çəkmə, adını söyləmə. Zikr etmək (eyləmək) köhn. – 1) anmaq, yad etmək, xatirə gətirmək, adını çəkmək, adını söyləmək. <Dərviş:> Mən də <Ruqiyyənin> adını ürəyimdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
